Ćwiczeniówka

Przemijamy, a wraz z nami przemija pamięć o naszych dniach. Również o tych bardzo już dawnych, odmierzanych dzwonkami w pierwszej szkole. Pamiętasz dzwonek w ręce woźnego? A tamte poranki z ich niezmiennym rytuałem? Pośpieszne śniadanie, drugie – w papier zawinięte – w tornistrze. Albo w chlebaczku. Pamiętasz – chlebak? A może była to bułka zakupiona w szkolnym sklepiku? Ile kosztowała? Pięćdziesiąt groszy? A potem kilka godzin, dni, lat – spędzonych w tej samej gromadce dzieci. Koleżanka z ławki, kolega z ławki – wasz wspólny mały świat. I kałamarz, który was łączył. A może was poróżnił? Kałamarz – pamiętasz? Przemijamy, a wraz z nami przemija pamięć o tamtych dniach. I o tamtej szkole nad rzeką. Miasto już o niej nie pamięta. Wymazało ją ze swego pejzażu. Pozostała już tylko twoja – nasza – pamięć.

już tylko nasza pamięć, dzieci ćwiczeniówki

Te wspomnienia są jak otwieranie kolejnych malutkich drzwiczek do niewiadomego. Zaglądasz przez dziurkę od klucza albo maleńkie okienko i nagle są albo kolejne drzwi albo widzisz coś o czym już dawno zapomniałeś i dziwisz się skąd to nagle się wzięło w twojej głowie.
E. Owczarska-Szulc

Robię remanent w pamięci i proszę o pomoc, bo nie jestem pewien, czy czegoś nie pokręciłem.
R. Stępniak

Tyle z niej ocalimy, ile wspólnie przypomnimy i zachowamy w pamięci. To była rzeczywiście wyjątkowa szkoła, chyba, jak już ktoś tu wspomniał, miała coś z przedwojennego klimatu.
M. Wójciak (Kido)

tyle z niej ocalimy, ile wspólnie przypomnimy

Tak, podstawówkę musimy zachować, bo kto to ma zrobić? Jesteśmy ostatnim "pokoleniem" naszej budy. Zapewne 70% słupszczan nie ma już pojęcia, gdzie stała ta szkoła.
J. Słodkowski

Ale nasza szkoła składa się właśnie z takich cząstkowych zapisów jej uczniów, które razem dają pełny obraz tamtej wyjątkowej szkoły. Jaka ona była, wszyscy wiemy, ale ona MIAŁA DUSZĘ.

E. Guźlak (Bekielewska)

Cały czas nie mam pewności, czy tak było, czy tylko to śniłam, bo śnię o Ćwiczeniówce od czasu do czasu.
B. Iwaszkiewicz-Wronikowska